Op 10 juli 2023 is mijn dochter Sandra getrouwd met haar vriend Nander, een prachtig paar. Onderstaand borduurwerk heb ik voor ze gemaakt.

Mijn jongste dochter en haar vriend gaven in de zomer van 2022 het bericht dat we 10 juli 2023 vrij moeten houden, ze gaan dan trouwen.
Voor een huwelijk kan er natuurlijk een mooie lap geborduurd worden.
Van de dochter een moederboom, van de schoonzoon een vaderboom. Dat is de basis.
Ik heb een globaal ontwerp gemaakt, dat ik als houvast ga gebruiken.

De bomen, de voorouders, hun namen en de datum van het huwelijk zijn snel geborduurd. Ook het zittende stelletje en het bruidspaar op de fiets komen er zonder meer op. Het happily ever after zal blijven. Daarna komt het passen en meten, het zoeken van patroontjes, mooie spreuken, de randafwerking.
Ik ben content met het resultaat.

Voor mijn derde kleindochter ook een mooie geborduurde herinnering.

De patroontjes staan in het Mango Pratique boekje nr.38
van Sylvie Teytaud-Louche: Contes de fées.

Toen ik zeven was kreeg ik een broertje, in augustus, ik weet het nog goed.
Nog geen vier weken later was hij overleden.
Een verdriet dat je een leven lang met je meedraagt.
In die tijd werd er niet over gesproken. Als kind begon je er zelf ook niet over, je zag hoeveel verdriet je je ouders daar mee deed.
Ik vond een prachtig gedicht van Katelijne Brouwer en besloot om iets met dit weggestopte verdriet te gaan doen, in plaats van het ingesleten gedrag voortzetten.
Daarbij heb ik gebruik gemaakt van de informatie en tekst op het geboortekaartje, dat ik nog in een oud foto-album heb zitten.
Het werkje hangt in de woonkamer aan de muur.