Op 31 mei 2025 is mijn vierde kleinkind geboren.

Ook voor dit kindje een 10-dagen pakket met daarin een quilt, knuffel, sokjes, een mutsje en een vestje. Daarnaast nog diverse gekochte spulletjes.
Op 31 mei 2025 is mijn vierde kleinkind geboren.
Ook voor dit kindje een 10-dagen pakket met daarin een quilt, knuffel, sokjes, een mutsje en een vestje. Daarnaast nog diverse gekochte spulletjes.
De quilt met flesjes is 57×63 cm.
Het thema voor juni 2025 is: gebruik gordijnstalen in 80% van de top van je quilt.
Gordijnstalen heb ik niet, tijdens het quiltweekend in maart vond ik er een aantal in de weggeefhoek, ook bij de handwerktentoonstelling van VVN in Wesepe scoorde ik er één.
Kijkend naar het resultaat van deze ongeplande verzamelwoede, bleef mijn hoofd leeg, nul inspiratie.
Op 10 mei meldde ik mij af voor deze uitdaging. Twee maanden vruchteloos denkwerk. Jammer dan.
De reactie vanuit de groep was dat je ook quiltstoffen uit een serie mag gebruiken.
Ik dacht meteen aan de stoffen die ik al vanaf 2012 prachtig vind, Northcott Stonehenge (en nog wat andere stoffen die er erg veel op lijken).
Kijkend naar mijn boekenkastquilt en het blauwe glaswerk op mijn vensterbank, besloot ik dat het een fles of vaas moest worden, maar minder plat, meer 3D dan de vazen op de boekenkastquilt. Meer realistisch én blauw.
Een achtergrond in isometrisch raster is al een opstapje, je hersens worden op 3D gezet.
Ongeveer 25 jaar geleden heb ik een quilt gemaakt voor Sandra. Deze wordt dagelijks gebruikt en is langzaamaan tot op de draad versleten.
Tijd voor een nieuwe. Eentje die ook bij de quilt van haar man Nander past.
Weer een mooi quiltje geworden, de uitdaging, 52×67 cm.
Het nieuwe thema – van Hetty – was postzegel.
Ze gaf ons allemaal de volgende afbeelding. Als inspiratie.
De postzegel rechtsonder – de vlag van Duitsland – was mijn inspiratiebron.
Postzegels zijn – net als munten en vlaggen – een vaderlandslievend symbool. Om deze te combineren is eigenlijk logisch.
Ik heb een combinatie gekozen van de vlag van Salland, waar ik woon, en een hedendaagse postzegel met een ‘1’ erop.
Het nieuwe thema: Harrie in de Warrie, 50×50 cm. Wat moet je daar nu mee als opgeruimd, georganiseerd persoon.
Eerst dacht ik aan Einstein, daar is zo’n heerlijk warrige foto van. Maar zijn hersens werkten helemaal niet ‘in de warrie’. Daar werd hij niet beroemd mee. Dus toch niet zo’n goed idee voor het thema.
Er was ook iemand die opperde: neem gewoon de letters van het thema en gooi die door elkaar, zet ze op de quilt en klaar. Probleem hierbij is, dat ik de quilt die ik maak zelf ook nog aantrekkelijk moet vinden. En door elkaar geklutste letters lijkt me niks.
De volgende poging, na brainstormen met mijn kinderen: Buurman en buurman.
Dat is beter, die gedragen zich in ieder geval heel warrig. Mijn kinderen zijn fan van ze. We hebben heel veel filmpjes van ze gezien en zijn – toen waren ze zelfs al volwassen – ook een keer met ze naar een voorstelling in de schouwburg geweest (tot verbijstering van één van de gastvrouwen in de schouwburg, het is een kindervoorstelling).
Eerst maar eens een tekening gezocht (leukekleurplaten.nl) die geschikt is en de stoffen om het mee uit te voeren.
Nu komt de uitwerking. Tekening op de juiste grootte maken, applicatie-malletjes maken, stoffen knippen en appliceren.
Hierboven de werktekening op ware grootte en de – van freezer paper gemaakte – malletjes die op de verschillende stoffen zijn gestreken.
Op de linker afbeelding is het appliceren klaar, bij de rechter afbeelding is het verfraaid met borduurwerk in steelsteken.
En weer een leuk voorraadje om naar Den Haag te sturen.
Fijn voor mij om te doen, fijn voor Tesselschade om te ontvangen. Een win-win situatie.
Gebreide sokjes en mutsjes, genaaide etuitjes.
Mijn oudste dochter heeft een vloerkussen van 80×100 cm. De hoes hieromheen was totaal versleten. Ze vroeg me een nieuwe hoes te maken.
De hoes moest passen bij haar gordijnen.
Ik ben begonnen met de stoffen uit mijn voorraad. Daar heb ik nog wat lichte stoffen bij gekocht.
Het patroon bestaat uit langgerekte zeshoeken, scrappy paperpiecing blokken.
En weer een nieuwe uitdaging.
Thema: van tekst naar textiel, afmeting 40×60 cm, staand.
Dat is de opdracht.
Na mijn ervaring met een uitgeverij voor mijn vorige quilt met dit thema, had ik echt geen zin meer in de vraag om toestemming aan een uitgeverij/erven voor het gebruik van een tekst.
Dus wel een tekst, maar royalty free, zonder problemen met copyrights.
Er was eens… Dat is mijn tekst. Bijna alle sprookjes beginnen er mee. Zoals er ook in veel sprookjes kastelen of draken voorkomen.
Jaren geleden – ik denk eind vorige eeuw – heb ik in Australië een CD besteld met een patroon voor een drakenquilt. Toen ik hem ontving, bleek dat de afbeeldingen weliswaar prachtig waren, maar voor mijn quiltervaring in die tijd wanhopig veel te moeilijk.
Nu – 2024 – gekeken of de moderne computers deze CD nog lusten, en ja hoor. Ik kon hem lezen, heb de afbeeldingen op mijn PC gezet en ben aan de slag gegaan.
De werkwijze:
Kiezen van de te gebruiken patronen, vergroten, spiegelen, vervormen, aanpassen, een ontwerp maken.
Stoffen in de goede kleuren zoeken.
De applicaties maken, alles behalve de twee lichtgroene bomen, needleturn.
Borduurwerk met steelsteken.
Doorquilten.
Ik ben weer blij met het resultaat.
Afmeting 32 x 50 cm.
Het thema voor juni 2024 was ‘Balans’, hetzelfde thema als voor de miniquilts van het Quiltersgilde dit jaar.
Over dat thema had ik al uitgebreid nagedacht en kwam toen tot niets. Vervolgens werd dit het thema van De Uitdaging. Nu moest ik wel….
In april ben ik naar de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk geweest, daar heb ik een prachtige lap gekocht om als achtergrond bij het thema in mijn gedachten te dienen.
Dit zou zo’n spannende stenenstapel worden.
Helaas, Margeeth was me voor met een themaquiltje met stenenstapel. Dit plan kon ik dus wel laten varen. Er moest een nieuw plan komen.
Het duurde even, maar toen dacht ik: zo’n ouderwetse fiets, met een groot én een klein wiel. Zoeken zoeken, maar een geschikte afbeelding vond ik helaas niet.
Weer aan het piekeren. Inmiddels was het 1 juni geweest en had ik nog niks.
Op enig moment zag ik een silhouet van een balletdanseres voorbij komen. Wie wel eens op één been gestaan heeft, weet dat dat écht balans is. De keuze was gemaakt, nu de uitwerking.
De uitwerking
De tekening van het silhouet op ware grootte op theezakjespapier getekend.
Dit papier op de achterzijde van mijn mooie stof gelegd.
Aan de binnenzijde van de lijntjes stapvoets met een klein steekje met de naaimachine gestikt.
Overtollige stof op 1,5 mm vanaf de stiklijn weggeknipt.
Dikke zilverdraad – methode draad opnaaien – over de rafelrand vastgezet.
Gequilt en afgebiesd.
Ook op de ‘oude’ website allerlei tassen en tasjes die ik ooit gemaakt heb. Leuk om te zien, vooral voor mij, als herinnering.