Dit is de pagina waarop ik al mijn verschillende handwerken laat zien. Ben je geïnteresseerd in een bepaald thema, klik dan op één van onderstaande knoppen.
Afgelopen juni ben ik lid geworden van Quiltgroep De Uitdaging. Vier maal per jaar een klein quiltje maken met een door één van de leden gegeven thema. Het eerste thema is ‘Vrij’. De maat mag ik zelf bedenken, ik krijg 10 materialen (stoffen, kraaltjes, ringetjes, linnen garens) toegestuurd, waarvan ik er minimaal 6 in het quiltje moet gebruiken.
Vrijheid bestaat als tegenovergestelde van onvrijheid. In deze quilt zijn deze tegenstellingen verbeeld. De onvrije kijkt door het sleutelgat naar de vrijheid. Voor ieder heeft dat een andere invulling.
De 10 materialen, waaronder een vreemdsoortig zilver/blauw stofje; twee strengetjes, vrij dik linnen garen; een envelopje met kraaltjes en twee metalen ringetjes; een klein stukje blauw gordijnstof; een stug, non-woven zwart gaasachtig materiaal en handgeverfde stoffen.
Vrij kan natuurlijk niet bestaan zonder onvrij. Ik besluit dat het thema het beste wordt weergegeven door een sleutelgat. De vrijheid lonkt!
Eerst maar eens het sleutelgat op ware grootte op papier tekenen en uitknippen. Het quiltje wordt 75×50 cm groot.
De omtrek van het sleutelgat ga ik vullen met stroken bruine stof. Daarvoor heb ik eerst 8,5 meter strook gemaakt.
Om de stroken mooi evenwijdig te krijgen, naai ik ze op theezakjespapier, waar ik evenwijdige lijnen op heb getekend. Hier zijn de stroken vastgezet.
Door het sleutelgat zie je de vrijheid, een ‘landschap’. invulling komt nog.
De rood-oranje vlekken op de stof lijken wel een spiegeling in het water, de zon kan een plaatsje krijgen op de horizon. Onderaan een beekje/slootje met de twee blauwe stofjes.
Aan de achterkant van het sleutelgat heb ik een stuk katoenen tussenvulling geregen. Dat maakt het borduren op dunne stof veel eenvoudiger.
In het riviertje een paar lisdodden.
Het sleutelgat voorzien van een ‘metalen’ randje. Dit maakt het geheel ook wat minder kwetsbaar. De stof van het landschap en de bruine ‘muur’ zijn nu stevig aan elkaar verbonden.
Het totaal plaatje, nog niet gequilt
Het grasveld, met tent, campingstoel en ooievaar.
Vogels met de hand geborduurd.
Vrij. Letters geborduurd met behulp van soluvlies.
Frei. Letters met acrylverf getamponeerd m.b.v. freezer paper.
Free. Letters gemaakt met twee van de aangeleverde materialen.
Libre. Letters met vliesofix vastgeplakt en met madeira rayon afgewerkt.
Het grasveld is ‘gequilt’ met de kraaltjes die ook in het materiaalpakketje zaten. Het geheel is versierd met metalen ornamentjes.
Ongeveer 30 jaar geleden heb ik deze katten geborduurd. Ze waren ingelijst door ze om stukjes triplex te spannen met latjes van de bouwmarkt als lijst. De mooiheid was er wel af, sommige latjes waren verdwenen, de borduurwerken waren niet meer schoon. Sinds onze verhuizing in 2016 stonden ze op zolder, in ons nieuwe huis hingen ze niet meer aan de muur. Een poosje geleden kwam ik ze weer tegen en besloot om ze in een quilt te verwerken. Ik heb ze netjes van het triplex afgepeuterd en in de wasmachine gestopt. De prachtige randstof vond ik op de patchwork en quiltdagen in Rijswijk en is van ontwerper Tim Holtz.
Ineke was voor mij een thuiskomen. Als ik haar tegenkwam, gingen we altijd vanzelf verder waar we gebleven waren. Zeker 10 jaar geleden kreeg ze kanker en vroeg mij een patroontje dat weinig inspanning kostte om te maken tijdens de behandelingen. De geborduurde lapjes heeft ze altijd bewaard, de verwerking van het leed. In september 2021 was de kanker terug. Bestraling en chemo volgden, maar zorgden er helaas niet voor het gewenste resultaat. Het laatste jaar ben ik een aantal malen bij haar op bezoek geweest, verder waar we gebleven waren. We constateerden dat er een olifant in de kamer stond, maar we negeerden deze. Het waren bijzonder mooie momenten. In mei 2022 gaf ze me een tas vol – voornamelijk blauwe – stofjes, quilten ging niet meer. In juli besloot ze te stoppen met alle behandelingen, met het onvermijdelijke einde in december. De gekregen stoffen heb ik gecombineerd met mijn eigen stoffen. De handen staan voor de verbinding tussen ons beiden.
Na zeker dertig jaar heeft mijn oude breitas het begeven. Nu een nieuwe gemaakt, groot genoeg om alles voor het breien van een volwassen trui of vest, te herbergen. Als vulling heb ik Vlieseline Stylevil gebruikt, dus hij blijft mooi rechtop staan. De komende vakantie gaat hij mee, gevuld met wol, patroon en alle bijbehorende dingetjes.
In juni kon ik me per e-mail inschrijven voor een stofpakketje om een moderne quilt te maken voor QuiltCon 2023 Atlanta. Er was een beperkt aantal pakketjes, ik had geluk. Een maand later was ik de eigenaresse van de stof en kon ik beginnen.
Het waren 6 lapjes van 24×55 cm, er mochten geen andere stoffen gebruikt worden voor de top van de quilt. Het is een klein quiltje geworden, slechts 38×47 cm. Zeker leuk om een ontwerp te maken en uit te voeren met zo’n beperkte hoeveelheid stof.
Begin december kreeg ik bericht. Van de 2089 aanmeldingen mochten er slechts 481 hangen, de overige zijn afgevallen. Helaas hoorde die van mij daar ook bij.
Na de quilt Blokkenquilt anders wilde ik nog een keer bezig met dit concept. Een quilt maken van twee verschillende blokken, die toch geen blokkerige uitstraling heeft. Het is nu iets minder goed gelukt. Ook heeft het heel lang geduurd, corona heeft me behoorlijk parten gespeeld. De animo tot het maken van quilts was volledig verdwenen. Nu de wereld weer open is, komt de zin ook terug.
De kleur van mijn jonge jaren.
Hieronder de verschillende blokken in detail. Alle blokken zijn gemaakt met hetzelfde patroon, alleen de kleurstelling varieert.
Heel veel jaren geleden heb ik een breitas voor sokken gemaakt, deze was nu tot de draad versleten, verbleekt, verwassen. Kortom er moest een nieuwe komen. Met de prachtige stoffen van Laurel Burch en het patroon Bowl me over van ByAnnie heb ik deze nieuwe tas gemaakt. Prachtig stevig, met binnen en buiten vakken om breipennen, papiertjes, steekmarkeerders, stopnaalden enz. in op te ruimen.
Deze quilt heb ik gemaakt voor de wedstrijd van het Quiltfestival Noord Groningen. Het thema van de wedstrijd: verwondering. Telkens weer verbaast het mij hoe sterk de werking van de hersenen is, zij laten telkens weer iets zien dat er in werkelijkheid niet is.
De stappen in het proces van het maken van deze quilt:
1 – Eerst de ontwerptekening. Een isometrisch raster, een schets van een onmogelijke driehoek en daarmee de uitwerking van het patroon.
2 – Het uitzoeken van de stofjes. Dit met hulp van de kleurenwaaier van Joen Wolfrom. Vierentwintig regenboogkleuren in licht, midden en donker.
3 – Van alle vierentwintig regenboogkleuren in licht, midden en donker heb ik één stukje geknipt en neergelegd. Twee stofjes heb ik vervangen door een andere. De één was te licht, de tweede te donker om het juiste effect te geven.
4 – De lapjes zijn aan elkaar genaaid en omgeregen. Ik heb de achterlap erbij gezocht, die had ik nog liggen. Om het geheel aantrekkelijk te maken heb ik een heleboel kubusjes toegevoegd. De kleintjes in de kleuren van de regenboog, de grote rechtsonder in yellow, magenta en cyaan. De positie van het gifgroene blokje staat nog niet vast.
5 – De kleine blokjes zijn genaaid en geregen.
6 – Onderaan komen drie eenvoudige babyblocks in de kleuren yellow, magenta en cyaan, de basiskleuren waaruit alle kleuren bestaan.
7 – De kleine blokjes komen aan geborduurde ‘kettinkjes’ te hangen.
8 – In het verticale quiltwerk worden glanzende zilverkleurige kraaltjes gezet.