Categoriearchief: Quilten – de uitdaging

De Uitdaging: Er was eens…

En weer een nieuwe uitdaging.
Thema: van tekst naar textiel, afmeting 40×60 cm, staand.
Dat is de opdracht.

Na mijn ervaring met een uitgeverij voor mijn vorige quilt met dit thema, had ik echt geen zin meer in de vraag om toestemming aan een uitgeverij/erven voor het gebruik van een tekst.

Dus wel een tekst, maar royalty free, zonder problemen met copyrights.
Er was eens… Dat is mijn tekst. Bijna alle sprookjes beginnen er mee. Zoals er ook in veel sprookjes kastelen of draken voorkomen.

Jaren geleden – ik denk eind vorige eeuw – heb ik in Australië een CD besteld met een patroon voor een drakenquilt. Toen ik hem ontving, bleek dat de afbeeldingen weliswaar prachtig waren, maar voor mijn quiltervaring in die tijd wanhopig veel te moeilijk.

Nu – 2024 – gekeken of de moderne computers deze CD nog lusten, en ja hoor. Ik kon hem lezen, heb de afbeeldingen op mijn PC gezet en ben aan de slag gegaan.
De werkwijze:
Kiezen van de te gebruiken patronen, vergroten, spiegelen, vervormen, aanpassen, een ontwerp maken.
Stoffen in de goede kleuren zoeken.
De applicaties maken, alles behalve de twee lichtgroene bomen, needleturn.
Borduurwerk met steelsteken.
Doorquilten.

Ik ben weer blij met het resultaat.

De Uitdaging – Balletdanseres

Geef een reactie

Afmeting 32 x 50 cm.
Het thema voor juni 2024 was ‘Balans’, hetzelfde thema als voor de miniquilts van het Quiltersgilde dit jaar.
Over dat thema had ik al uitgebreid nagedacht en kwam toen tot niets. Vervolgens werd dit het thema van De Uitdaging. Nu moest ik wel….

In april ben ik naar de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk geweest, daar heb ik een prachtige lap gekocht om als achtergrond bij het thema in mijn gedachten te dienen.
Dit zou zo’n spannende stenenstapel worden.

Helaas, Margeeth was me voor met een themaquiltje met stenenstapel. Dit plan kon ik dus wel laten varen. Er moest een nieuw plan komen.
Het duurde even, maar toen dacht ik: zo’n ouderwetse fiets, met een groot én een klein wiel. Zoeken zoeken, maar een geschikte afbeelding vond ik helaas niet.
Weer aan het piekeren. Inmiddels was het 1 juni geweest en had ik nog niks.
Op enig moment zag ik een silhouet van een balletdanseres voorbij komen. Wie wel eens op één been gestaan heeft, weet dat dat écht balans is. De keuze was gemaakt, nu de uitwerking.

De uitwerking

De tekening van het silhouet op ware grootte op theezakjespapier getekend.
Dit papier op de achterzijde van mijn mooie stof gelegd.
Aan de binnenzijde van de lijntjes stapvoets met een klein steekje met de naaimachine gestikt.
Overtollige stof op 1,5 mm vanaf de stiklijn weggeknipt.
Dikke zilverdraad – methode draad opnaaien – over de rafelrand vastgezet.
Gequilt en afgebiesd.

De Uitdaging – Keltisch

Geef een reactie

De uitdaging voor 1 maart 2024 is:
Keltisch met een omtrek van 200 cm.

Dit thema heb ik zelf op de agenda gezet, mijn bedoeling was om er een totaal nieuwe quilt voor te maken. De tijd haalt me in. Ik heb me veel werk op de hals gehaald met het project ‘van tekst naar quilt’ van het Quiltersgilde.

Gelukkig heb ik boven nog een triskelion liggen, die kan ik er voor gebruiken. Gemaakt in 2017 ligt deze – doelloos, slechts een top – in de kast. Gemaakt als cursusvoorbeeld voor de workshop Tiffany.

Meten is weten.
Het makkelijkst is natuurlijk hem vierkant te maken. Tussen de buitenranden (zodat het roze en groen allemaal te zien is) is het 52 cm. Een vierkant gaat het niet worden, de buitenmaat mag niet meer zijn dan 200 cm.
Tweede mogelijkheid: een ronde quilt. Als het geheel een cirkel wordt, moet – om de omtrek 200 cm te krijgen – de diameter 64 cm zijn, dat zou net kunnen. Er blijft dan helemaal niets over. Maar… dan wordt de quilt rond, daar heb ik geen zin in.
Een derde optie is om het geheel in een zeshoek te plaatsen. Met een beetje rekenwerk: dat moet gaan lukken. Buiten de cirkel komt een blauwe rand die op de smalste stukken 3 cm breed is. Dat ziet er goed uit, die zeshoek. Nu nog een beetje denkwerk hoe ik die hoeken ga afwerken alsof het altijd zo geweest heeft moeten zijn.

Ik denk dat het beter is om de smalste rand 6 mm breed te maken. Dan is de blauwe rand voldoende en hoef ik geen extra pas-stukjes toe te voegen. Dan ziet het er minder uit als knip- en plakwerk.
Ik heb nog een mooie donkerrode fossil fern liggen, die past er perfect bij.
Eén van de drie erbij liggende stofjes ga ik gebruiken als bies.

Niets zo veranderlijk als de mens. De blauwe en de gifgroene stof gaan geen enkele rol meer spelen. De donkerrode fossil zal de rand vormen en wordt gebruikt om het quiltje af te biezen.
De 200 cm omtrek heb ik losgelaten, er zou dan zo’n smal randje donkerrood om de quilt komen, dat het evenwicht zoek is.
Een 7 cm brede donkerrode rand gaat het werk doen. In die rand een door mezelf getekende keltische knoop gequilt.

De uitdaging – Het waait!

Geef een reactie

Het thema van ‘De Uitdaging’ voor 1 december is ‘Wind’.
Hoogte 40 cm, breedte 60 cm. Dat zijn de beperkingen.

De volgorde van werken, van ontwerp tot eindresultaat
Voor mij is het plaatje dat bij wind hoort, een zeilschip met een fikse wind in de zeilen.
Mooie wilde wateren horen daarbij.
Voor het water heb ik me laten inspireren door Ineke Berlijn, het boek Landschappen.
Een schets op een klein stukje papier is snel gemaakt.

Ik ben opgegroeid in Bussum, vlak bij de Loosdrechtse en Kortenhoefse plassen. Daarnaast ook dicht bij de tegenwoordige Gooi-meren.
Mijn ouders hielden van varen. Mijn vader begon met het bouwen van een simpele kano, daarna een Canadese kano. Hij kon er geen genoeg van krijgen en bouwde een Flits, een tweepersoons zeilbootje. Daar heb ik – met mijn oudste broer Joost – veel in gezeild.
Mijn vader vond het nog niet genoeg en bouwde een kajuit-jacht, daar hebben mijn ouders vele tochten mee gemaakt. Ten leste heeft hij een casco gekocht van een Grundel (een platbodem), waarvan hij de gehele opbouw heeft gedaan. Als puber heb ik dit schip geschilderd – een vakantiebaantje.

Eerst maar eens een tekening op ware grootte maken. Dan kan ik de mallen zo overtrekken op freezer paper.

De ondergrond voor de boot. Water en lucht.

Het water en de lucht zijn klaar. Grote golven en een dreigende lucht daarboven.
Het water-lucht plan is gelukt.
Allemaal lapjes uit de voorraad, toch wel weer een leuke prestatie.
Nu het zeilschip nog.

Een ‘gelikte’ tekening van een snel zeilschip vind ik met google, een royalty free afbeelding. Een schip met snelheid, dat hoort bij wind.

Het schip zeilt op het water, je ziet de snelheid in de golven. Misschien nog wat vogels in de lucht plaatsen aan de linkerkant.

Afvalbakje met uitgehaalde draden van het metallic garen.

Het water is doorgequilt met metallic garen. Dat is geen fijn garen om mee te werken. Er komt veel materiaal in het afvalbakje terecht.

Het resultaat is heel sprankelend. Dat is helaas niet op een foto weer te geven, daarvoor moet je de quilt in het echt zien.

De Uitdaging – Sleutelgat

2 reacties

Afgelopen juni ben ik lid geworden van Quiltgroep De Uitdaging.
Vier maal per jaar een klein quiltje maken met een door één van de leden gegeven thema.
Het eerste thema is ‘Vrij’.
De maat mag ik zelf bedenken, ik krijg 10 materialen (stoffen, kraaltjes, ringetjes, linnen garens) toegestuurd, waarvan ik er minimaal 6 in het quiltje moet gebruiken.
47×71 cm.

Vrijheid bestaat als tegenovergestelde van onvrijheid. In deze quilt zijn deze tegenstellingen verbeeld. De onvrije kijkt door het sleutelgat naar de vrijheid. Voor ieder heeft dat een andere invulling.

De 10 materialen, waaronder een vreemdsoortig zilver/blauw stofje; twee strengetjes, vrij dik linnen garen; een envelopje met kraaltjes en twee metalen ringetjes; een klein stukje blauw gordijnstof; een stug, non-woven zwart gaasachtig materiaal en handgeverfde stoffen.
Vrij kan natuurlijk niet bestaan zonder onvrij. Ik besluit dat het thema het beste wordt weergegeven door een sleutelgat. De vrijheid lonkt!
Eerst maar eens het sleutelgat op ware grootte op papier tekenen en uitknippen. Het quiltje wordt 75×50 cm groot.
De omtrek van het sleutelgat ga ik vullen met stroken bruine stof. Daarvoor heb ik eerst 8,5 meter strook gemaakt.
Om de stroken mooi evenwijdig te krijgen, naai ik ze op theezakjespapier, waar ik evenwijdige lijnen op heb getekend. Hier zijn de stroken vastgezet.
Door het sleutelgat zie je de vrijheid, een ‘landschap’. invulling komt nog.
De rood-oranje vlekken op de stof lijken wel een spiegeling in het water, de zon kan een plaatsje krijgen op de horizon. Onderaan een beekje/slootje met de twee blauwe stofjes.
Aan de achterkant van het sleutelgat heb ik een stuk katoenen tussenvulling geregen. Dat maakt het borduren op dunne stof veel eenvoudiger.
In het riviertje een paar lisdodden.
Het sleutelgat voorzien van een ‘metalen’ randje. Dit maakt het geheel ook wat minder kwetsbaar. De stof van het landschap en de bruine ‘muur’ zijn nu stevig aan elkaar verbonden.
Het totaal plaatje, nog niet gequilt
Het grasveld, met tent, campingstoel en ooievaar.
Vogels met de hand geborduurd.
Vrij. Letters geborduurd met behulp van soluvlies.
Frei. Letters met acrylverf getamponeerd m.b.v. freezer paper.
Free. Letters gemaakt met twee van de aangeleverde materialen.
Libre. Letters met vliesofix vastgeplakt en met madeira rayon afgewerkt.
Het grasveld is ‘gequilt’ met de kraaltjes die ook in het materiaalpakketje zaten. Het geheel is versierd met metalen ornamentjes.
Een mooi klein sleuteltje ligt voor de tent.