Een gezamenlijk project doorstoppen met een aantal borduursters leidde tot dit leuke doosje.
Eerst heb ik met mijn tablet een foto gemaakt van het stofje. Die kon ik op het scherm goed groot maken, zodat ik er een telpatroon van kon maken.
Dat telpatroon gebruikte ik om het dekseltje van het doosje te maken.
Het mooi laten doorlopen van de strepen op binnen- en buitenkant was een uitdaging.
Een nieuwe ronde, gestart in 2023. Elf enthousiaste dames doen mee, dat betekent, dat we er ongeveer een jaar over gaan doen.
Mijn thema: spreuken, gedichten en gezegdes. Het wordt vormgegeven in een boekje, waarbij iedereen twee pagina’s zal vullen.
Hier onder de foto’s van het boekje dat ik heb gemaakt met het teruggekregen eindresultaat.
Hier onder alle borduurtjes die ik heb gemaakt voor de andere deelneemsters.
Het temperatuurproject van 2023 is mij zeer goed bevallen.
Elke dag een klein beetje borduren en aan het eind van het jaar een prachtige lap in handen. Dat smaakt naar meer.
Het hele jaar door hield ik de ogen open of er ergens wellicht een boeiend temperatuurpatroon is. Tientallen malen hetzelfde bloemetje/vogeltje of wat ook, stijf op een rijtje, kan mij niet bekoren.
Afgelopen zomer kwam ik deze ‘magic potions‘ tegen. Ze haakten in mijn hersens en wilden daar niet meer uit.
Vrijdag heb ik het patroon aangeschaft, zaterdag een donkergrijs linnen besteld en een projectdoosje met kleuren gevuld. Nu zit ik bij de brievenbus te wachten tot de lap binnen is en ik een start kan maken: omslingeren, aftellen, het eerste plankje borduren.
In januari kan het feest beginnen.
Mijn oudste dochter heeft een vloerkussen van 80×100 cm. De hoes hieromheen was totaal versleten. Ze vroeg me een nieuwe hoes te maken.
De hoes moest passen bij haar gordijnen.
Ik ben begonnen met de stoffen uit mijn voorraad. Daar heb ik nog wat lichte stoffen bij gekocht.
Het patroon bestaat uit langgerekte zeshoeken, scrappy paperpiecing blokken.
Vorig jaar kreeg ik een pak met 13 bollen grijs breigaren van Desiree.
Dat vroeg om een project.
Het lag al lang in mijn bedoeling om een fair isle vest te breien. Dit was mijn kans.
Het liefst wilde ik dit grijs combineren met een mooie kleur, maar dit grijs wilde alleen contrast geven met een heel lichte kleur. Contrast heb je wel nodig met inbreipatronen, anders is al het werk voor niets. Babyblauw of roze leek me niks.
Het patroon maakte ik met behulp van een flinke proeflap, het boek ‘Top down sweaters’ van Ann Budd en ‘Charts for color knitting’ van Alice Starmore.
Het maken van het patroon was een flinke uitdaging.
En weer een nieuwe uitdaging.
Thema: van tekst naar textiel, afmeting 40×60 cm, staand.
Dat is de opdracht.
Na mijn ervaring met een uitgeverij voor mijn vorige quilt met dit thema, had ik echt geen zin meer in de vraag om toestemming aan een uitgeverij/erven voor het gebruik van een tekst.
Dus wel een tekst, maar royalty free, zonder problemen met copyrights.
Er was eens… Dat is mijn tekst. Bijna alle sprookjes beginnen er mee. Zoals er ook in veel sprookjes kastelen of draken voorkomen.
Jaren geleden – ik denk eind vorige eeuw – heb ik in Australië een CD besteld met een patroon voor een drakenquilt. Toen ik hem ontving, bleek dat de afbeeldingen weliswaar prachtig waren, maar voor mijn quiltervaring in die tijd wanhopig veel te moeilijk.
Nu – 2024 – gekeken of de moderne computers deze CD nog lusten, en ja hoor. Ik kon hem lezen, heb de afbeeldingen op mijn PC gezet en ben aan de slag gegaan.
De werkwijze:
Kiezen van de te gebruiken patronen, vergroten, spiegelen, vervormen, aanpassen, een ontwerp maken.
Stoffen in de goede kleuren zoeken.
De applicaties maken, alles behalve de twee lichtgroene bomen, needleturn.
Borduurwerk met steelsteken.
Doorquilten.
Ik ben weer blij met het resultaat.
Ook nu weer een aantal leuke en praktische handwerkjes voor de winkel in Den Haag.
Afmeting 32 x 50 cm.
Het thema voor juni 2024 was ‘Balans’, hetzelfde thema als voor de miniquilts van het Quiltersgilde dit jaar.
Over dat thema had ik al uitgebreid nagedacht en kwam toen tot niets. Vervolgens werd dit het thema van De Uitdaging. Nu moest ik wel….
In april ben ik naar de Patchwork en Quiltdagen in Rijswijk geweest, daar heb ik een prachtige lap gekocht om als achtergrond bij het thema in mijn gedachten te dienen.
Dit zou zo’n spannende stenenstapel worden.
Helaas, Margeeth was me voor met een themaquiltje met stenenstapel. Dit plan kon ik dus wel laten varen. Er moest een nieuw plan komen.
Het duurde even, maar toen dacht ik: zo’n ouderwetse fiets, met een groot én een klein wiel. Zoeken zoeken, maar een geschikte afbeelding vond ik helaas niet.
Weer aan het piekeren. Inmiddels was het 1 juni geweest en had ik nog niks.
Op enig moment zag ik een silhouet van een balletdanseres voorbij komen. Wie wel eens op één been gestaan heeft, weet dat dat écht balans is. De keuze was gemaakt, nu de uitwerking.
De uitwerking
De tekening van het silhouet op ware grootte op theezakjespapier getekend.
Dit papier op de achterzijde van mijn mooie stof gelegd.
Aan de binnenzijde van de lijntjes stapvoets met een klein steekje met de naaimachine gestikt.
Overtollige stof op 1,5 mm vanaf de stiklijn weggeknipt.
Dikke zilverdraad – methode draad opnaaien – over de rafelrand vastgezet.
Gequilt en afgebiesd.
Ook op de ‘oude’ website allerlei tassen en tasjes die ik ooit gemaakt heb. Leuk om te zien, vooral voor mij, als herinnering.
Vanaf 1998 tot onze verhuizing in 2016 heb ik in quiltgroep ‘De Hapscharen’ gezeten.
Met enige regelmaat hebben wij gezamenlijk quilts gemaakt.
Nu ik mijn ‘oude’ websites aan het verwijderen ben, vind ik dat deze quilts toch een plaatsje moeten krijgen in deze nieuwe website.
