De redactie van MerkWaardig heeft begin 2023 een leuk project bedacht voor de leden, een geluksbal. Twaalf kleine borduurwerkjes, die allemaal het geluksthema van ergens in de wereld hebben. Deze borduurwerkjes kunnen worden samengevoegd tot een bal.
Het thema van ‘De Uitdaging’ voor 1 december is ‘Wind’.
Hoogte 40 cm, breedte 60 cm. Dat zijn de beperkingen.
De volgorde van werken, van ontwerp tot eindresultaat
Voor mij is het plaatje dat bij wind hoort, een zeilschip met een fikse wind in de zeilen.
Mooie wilde wateren horen daarbij.
Voor het water heb ik me laten inspireren door Ineke Berlijn, het boek Landschappen.
Een schets op een klein stukje papier is snel gemaakt.
Ik ben opgegroeid in Bussum, vlak bij de Loosdrechtse en Kortenhoefse plassen. Daarnaast ook dicht bij de tegenwoordige Gooi-meren.
Mijn ouders hielden van varen. Mijn vader begon met het bouwen van een simpele kano, daarna een Canadese kano. Hij kon er geen genoeg van krijgen en bouwde een Flits, een tweepersoons zeilbootje. Daar heb ik – met mijn oudste broer Joost – veel in gezeild.
Mijn vader vond het nog niet genoeg en bouwde een kajuit-jacht, daar hebben mijn ouders vele tochten mee gemaakt. Ten leste heeft hij een casco gekocht van een Grundel (een platbodem), waarvan hij de gehele opbouw heeft gedaan. Als puber heb ik dit schip geschilderd – een vakantiebaantje.
Eerst maar eens een tekening op ware grootte maken. Dan kan ik de mallen zo overtrekken op freezer paper.
Het water en de lucht zijn klaar. Grote golven en een dreigende lucht daarboven.
Het water-lucht plan is gelukt.
Allemaal lapjes uit de voorraad, toch wel weer een leuke prestatie.
Nu het zeilschip nog.
Een ‘gelikte’ tekening van een snel zeilschip vind ik met google, een royalty free afbeelding. Een schip met snelheid, dat hoort bij wind.
Het schip zeilt op het water, je ziet de snelheid in de golven. Misschien nog wat vogels in de lucht plaatsen aan de linkerkant.
Het water is doorgequilt met metallic garen. Dat is geen fijn garen om mee te werken. Er komt veel materiaal in het afvalbakje terecht.
Het resultaat is heel sprankelend. Dat is helaas niet op een foto weer te geven, daarvoor moet je de quilt in het echt zien.
In het voorjaar kocht ik een aantal bollen wol met een fantastische kleur – in verloop.
Het was krap in hoeveelheid – en ook nog twee verschillende verfbaden – om iets voor mezelf van te breien, dus ik koos een open patroon.
De geringe hoeveelheid garen en de twee verfbaden betekende heel veel opletten wanneer je een kleurwissel maakte, welke bol je daarvoor nam.
Helaas heb ik niet goed gelet op de maat, het viel het gewoon te klein uit, het zat echt niet lekker. In mei was het klaar en belandde het dus in de kast. Ik had geen zin om het uit te halen en opnieuw te beginnen.
Gisteren was ik bij mijn zusje en het vest was voor haar perfect van afmeting.
Kort voor het overlijden van mijn moeder in juni 2000 heb ik haar een zelfgebreide wollen trui gegeven. Deze trui is bij het leegmaken van de ouderlijke woning bij mij terecht gekomen en heeft dus jaren in mijn kast gelegen.
Onlangs kwam ik hem weer tegen, niet mijn kleur, niet mijn maat. Wat doe je er dan mee?
Ik ben te rade gegaan bij mijn zus. Die herinnerde zich de trui en wilde hem wel graag hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen… mijn zus heeft maat 38/40, de originele trui was toch wel maat 46/48. Het paste echt niet.
Ik besloot de trui uit te halen en een nieuwe te breien voor mijn zus.
De trui was met dubbele draad gebreid. Ik startte met het maken van bollen met die dubbele draad. Er zaten nogal wat beschadigingen in de wol, dus de draden moesten gesplitst worden in de twee oorspronkelijke kleuren. Dat was nog een behoorlijke klus.
De wol was – door het lange liggen – wel heel krullerig geworden.
Eerst maar eens strengen maken.
De strengen heb ik één voor één overdwars om de strijkplank gelegd, met de stoomstrijker er een klein stukje boven, verdwenen alle krulletjes als sneeuw voor de zon.
Met behulp van de wolparaplu en de wolmolen heb ik van de oude wol weer prachtige bolletjes gemaakt. Nu kan het breien beginnen.
Helaas zitten er nogal wat dunne plekken en knoopjes in het gebruikte garen.
Er zijn een aantal manieren om een nieuwe draad aan het bestaande breiwerk toe te voegen. Normaal gesproken gebeurt dit zelden omdat je complete bollen hebt.
Bij deze wol is het om de haverklap raak.
In dit YouTube filmpje vond ik een heel goed bruikbare manier, die geen knoopjes heeft, nauwelijks een verdikking geeft en geen af te hechten draden of losse eindjes die moeten blijven hangen.
Je kan dan kiezen voor de Russian join of de Cheater’s braided join. Zelf heb ik de Cheater’s braided join gebruikt.
Deze sokjes gaan vandaag op weg naar Den Haag, naar de winkel van Tesselschade. Vreselijk leuk om te doen, een grote variatie aan babysokjes breien voor een fantastisch doel.
Als redactie van MerkWaardig hadden we een nieuwe – leuke – serie bedacht: het vullen van rare lijstjes. Helaas is hier – door onmin met het zittende bestuur en het daarop volgende aftreden van de redactie – een streep door gezet. Het borduurwerkje was echter al bijna klaar. Ik heb het afgemaakt.
Het idee was: 1. Zoek een lijstje dat je zelf buitengewoon raar vindt en nooit zou kopen en/of ophangen in je huis. 2. Verzin een borduurwerk dat in dit lijstje past.
Dit lijstje lag voor 50 cent in de kringloopwinkel en voldeed 100% aan mijn rare lijstjes gedachte. De schelp vond ik een passend borduurwerkje.
Bij Wolhalla heb ik ‘Flotte socke Perfect Tropical’ gekocht.
De belofte was dat ik twee precies dezelfde sokken kon breien uit één bol.
Dat wekte mijn nieuwsgierigheid.
En ja, het is prima gelukt. Twee dezelfde sokken, moeiteloos tricot breien, zonder eindeloze afhechtdraadjes.
Je moet van buitenaf beginnen, direct na het witte stuk dat in de bol zit. Dan lopen de kleuren vanzelf. 🙂
Afgelopen juni ben ik lid geworden van Quiltgroep De Uitdaging.
Vier maal per jaar een klein quiltje maken met een door één van de leden gegeven thema.
Het eerste thema is ‘Vrij’.
De maat mag ik zelf bedenken, ik krijg 10 materialen (stoffen, kraaltjes, ringetjes, linnen garens) toegestuurd, waarvan ik er minimaal 6 in het quiltje moet gebruiken.
47×71 cm.
Vrijheid bestaat als tegenovergestelde van onvrijheid. In deze quilt zijn deze tegenstellingen verbeeld. De onvrije kijkt door het sleutelgat naar de vrijheid. Voor ieder heeft dat een andere invulling.
Een geweldige aankoop voor mij is het boek ‘Top down sweaters’ van Ann Budd.
Voor de verschillende vormen van truien staan hier standaard patronen in.
Ronde pas, raglan, zadelschouder en gewone ingezette mouw. Een standaardbeschrijving voor tricot truien. Een instinker is wel dat je de ‘ease’ nog moet toevoegen bij de keuze van de maat.
Met deze standaard patronen, een proeflapje en wat rekenwerk, maak je een trui naar eigen ontwerp, die ook nog goed past.
Deze trui van Chris is top-down gebreid. Eerst de schouders van het achterpand met verkorte toeren, dan naar beneden breien (met meerderingen voor de oksels) tot de oksels.
Schoudersteken opnemen voor het voorpand, verkorte toeren tot onderaan de halsopening. Dan voorpand heen en weer breien zoals achterpandtot de oksels.
Voor- en achterpand samenvoegen en het lijf rondbreien tot de onderboord. Boord breien.
Vervolgens steken opnemen bij de armsgaten, het bovenste stuk van de mouw heen en weer breien en vanaf de oksel weer rondbreien, eindigen met een boordje.
Steken bij de hals opnemen en halsboord breien.
Aan het eind hoef je alleen nog draadjes af te hechten.
De trui past perfect.
Ongeveer 30 jaar geleden heb ik deze katten geborduurd. Ze waren ingelijst door ze om stukjes triplex te spannen met latjes van de bouwmarkt als lijst. De mooiheid was er wel af, sommige latjes waren verdwenen, de borduurwerken waren niet meer schoon. Sinds onze verhuizing in 2016 stonden ze op zolder, in ons nieuwe huis hingen ze niet meer aan de muur.
Een poosje geleden kwam ik ze weer tegen en besloot om ze in een quilt te verwerken. Ik heb ze netjes van het triplex afgepeuterd en in de wasmachine gestopt. De prachtige randstof vond ik op de patchwork en quiltdagen in Rijswijk en is van ontwerper Tim Holtz.
90×132 cm.
