Dit patroon met wilde bloemen stond – ergens in de vorige eeuw – in Ariadne Extra. Ik vind het nog steeds schitterend. In 1993 heb ik het geborduurd. Het heeft in Enschede jarenlang bij ons aan de muur gehangen, tot het een keer met lijst en al naar beneden tuimelde, ons achterlatend met een ravage. Waar het gebleven is… ik weet het niet.
Deze borduurestafette is gestart in februari 2023. Elke maand een patroon(tje) borduren voor iemand anders en aan het eind je eigen borduurwerk terugkrijgen met – als het goed uitpakt – een mooie lap.
En ja, dat is zeker gelukt. Ik ben heel tevreden met het eindresultaat. De konijnen zijn goed gevuld met allerlei blackwork en hitomezashi patroontjes. Zelf heb ik het borduurwerk aangevuld met natuurlijke bloemetjes van Clara Waever en Gerda Bengtsson.
Omstreeks 1980 heb ik dit alfabet geborduurd. Het is nu – 2024 – verdwenen.
Waar het is gebleven? Geen idee. Destijds vond ik het schitterend, het is nog steeds een mooi alfabet. Helaas, een betere foto dan deze heb ik niet.
Langzaam maar zeker komen al mijn handwerk resultaten op dit blog terecht. De oude websites zal ik niet meer bijwerken. De quilts, het breiwerk, de patronen, het borduurwerk en de cursussen zullen alle op een aparte pagina staat met kleine fotootjes, zodat je kunt doorklikken voor het verhaal.
De quilts, cursussen en patronen heb ik al eerder afgerond, het gedeelte van het breien is nu ook klaar.
Mijn breiwerk van voor ongeveer 2000 is niet meer te achterhalen, er zijn geen foto’s van, er is niets van overgebleven.
Lang geleden heb ik de speciale uitgave van het blad Sandra gekocht: mannentruien.
De trui die voorop staat heb ik twee keer gebreid, één keer voor mijn man en één keer voor mezelf. Dat moet in 1989 geweest zijn, ik herinner me mijn babydochter die onder het voorpand in de box lag, een lekker wollen dekentje. Deze truien zijn versleten en weg.
Daarna heb ik nog een blaadjestrui gebreid, een stuk moeilijker, met verschillende bollen veelkleurige sokkenwol. Dat zal dan in 1990 geweest zijn. Deze trui heb ik nog steeds en draag ik soms als ik het koud heb.
Ik had destijds nog geen enkele ervaring met inbreipatronen. Heen en weer, recht en averecht, dat was de manier. Alle draden rommelden zich in elkaar. Aan de averechte kant zag je absoluut niet wat je eigenlijk aan het doen was.
Tegenwoordig brei ik met de rondbreinaald, alleen recht breien met links en rechts een draad. Dat is toch veel gemakkelijker.
Voor abonnees van mijn blog, die de afgelopen dagen tientallen mails van mij hebben gekregen, is het nu voorlopig weer rust. Excuses hiervoor.
Alle quilts staan nu op mijn blog in een overzichtelijke lijst.
Veel kijkplezier.
Vorig jaar zomer vroeg mijn schoonzoon of ik voor hem een quilt wilde maken. Een bijzondere vraag, aangezien mijn nageslacht en hun partners niet veel op hebben met quilts.
De bedoeling was een zomerquilt, waar je lekker onder kunt slapen in de zomer. Puur katoen, met een katoenen vulling.
De top heb ik op het quiltweekend in maart gemaakt. De afwerking, randen erlangs en het doorquilten heb ik gisteren afgerond.
Afmeting 225×150 cm.
Het patroon komt uit het boek ‘Rainbow quilts for scrap lovers’ van Judy Gauthier.
Met het borduurprogramma op mijn tablet heb ik een vierseizoenen boompje getekend. Het was een erg leuk klusje om te doen.
Vervolgens heb ik het geborduurd, een oud lijstje op zolder gezocht. Het hangt.
Een aantal jaar geleden kocht ik in een kringloopwinkel een prachtig zeshoekig theekastje, waarop mijn dochter zei: mam, je drinkt niet eens thee. Daar had ze een punt. En verder drinken we altijd koffie en thee uit stevige aardewerken mokken.
Mijn volgende actie was het aanschaffen van een theeservies: theepot, suikerpotje, melkkannetje en kopjes. Tot mijn verrassing stond het prachtige porseleinen servies van Albert Heijn (dat ik destijds niet heb gekocht omdat het me – met vier kinderen in huis – veel te kwetsbaar leek) op marktplaats te koop.
Het staat prachtig in het theekastje.
Het blaadjesmotief van dit servies heb ik gebruikt voor het maken van het dekseltje voor een doosje.
En weer een nieuwe ronde. Deze keer is mijn keus gevallen op cactussen/vetplanten.
Zelf heb ik daar niet zo veel mee, maar Chris vindt ze prachtig.
De afbeeldingen hierboven laten zien hoe de lap terugkwam en wat ik nog aan (zeer weinig) aanpassingen heb gedaan. Het is een schitterend werk geworden.
