Heel veel jaren geleden heb ik een breitas voor sokken gemaakt, deze was nu tot de draad versleten, verbleekt, verwassen. Kortom er moest een nieuwe komen.
Met de prachtige stoffen van Laurel Burch en het patroon Bowl me over van ByAnnie heb ik deze nieuwe tas gemaakt. Prachtig stevig, met binnen en buiten vakken om breipennen, papiertjes, steekmarkeerders, stopnaalden enz. in op te ruimen.

Ik heb voor mijn nieuwe naaimachientje een mooie tas gemaakt. Hierin kan het vervoerd worden, met name zorgt het ervoor dat het schoon en heel blijft.
Voor netsnoer en voetpedaal heb ik een apart zakje gemaakt. Naast het naaimachientje in de tas is er ruimte om dit neer te zetten.

Hieronder het verhaal van naaimachine en tas.

Dit leuke naaimachientje kreeg ik uit een erfenis. Hij had altijd in een open kast gestaan zonder enige bescherming en was daardoor heel stoffig en vies. Na schoonmaken ziet hij er weer uit als een zonnetje.Ik heb al eens eerder op een dergelijke machine genaaid en hij naait uitstekend.Ik zal er een tas omheen maken, zodat hij goed is mee te nemen en schoon blijft. Fijn als allerlei activiteiten weer door kunnen gaan als de coronamaatregelen versoepeld zijn en ik zo’n handzaam machientje heb.

Het stapeltje stoffen is uitgezocht. Dat lag nog allemaal in een bakje met voorgesneden 5×5 cm vierkantjes. Allemaal koele kleuren.

De stofjes tot een lap genaaid, dit worden de zijkanten van de tas.

De lap doorgequilt met een speciale tassenvulling (Soft and stable), zodat de tas stevigheid heeft en gewoon rechtop blijft staan.
Daarna de rand gesloten tot een koker.

De bodem, ook met Soft and stable, doorgestikt in dezelfde blokjes als de blokjes van de tas. Stevig genoeg om dit lichte naaimachientje te dragen.

De bodem in de tas genaaid en afgebiesd met een donkergrijze dubbele bies. Met Soft en stable is dit wel een prutswerkje.

Dan moet de bovenkant nog dichtgemaakt. Hoe wordt de sluiting? Rits, knopen, drukknopen? Ik besluit tot een soort flappen, gevuld met Soft en stable, dat lijkt me stevig genoeg om plat te blijven liggen, de boel goed te sluiten en bij het pakken en opruimen niet te prutsen met de sluiting. Gelukkig werkt het zoals bedacht, het was toch nog een aardig klusje.

Als sluitstuk nog een zakje genaaid, waarin netsnoer en voetpedaal een plaatsje krijgen. En natuurlijk handvatten aan de tas.

De opdracht die we hebben afgesproken binnen de modern quilt groep was:
een brug met één boog;
hoogte 100 cm
kleur vrij

De opdracht die we hebben afgesproken binnen de modern quilt groep was:
geometrisch patroon
hoogte 100 cm
kleur vrij

Het is leuk om iets te verzinnen binnen de beperkingen die je jezelf oplegt.

De opdracht die we hebben afgesproken binnen de modern quilt groep was:
gebruik de gegeven driehoeken;
maak de quilt 60×60 cm
gebruik zwart en wit; zwart en één kleur; wit en één kleur

In het voorjaar van 2019 ben ik naar de afdeling noord van de Modern quiltgroep van het Quiltersgilde geweest. Daar wordt elk kwartaal met een thema gewerkt. Het thema was improv patchwork.
Ik heb hiervan wat filmpjes bekeken op YouTube en geconstateerd dat dit een techniek is die niet bij mij past.
Om toch mee te doen aan het thema, heb ik mijn bakken met restanten gesorteerd en volgens de improv methode hier weer ‘stoffen’ van gemaakt. Met deze rode en blauwe ‘stoffen’ heb ik dit quiltje gemaakt volgens de vrije snijmethode.

Dit quiltje is gemaakt voor een gezamenlijk project – vier quiltjes met dezelfde maat – met mijn quiltgroep De Hexenbezems.
Het moest een ‘modern quilt’ zijn met als thema een ruit.
Daarnaast hebben we de vier seizoenen verdeeld, mijn seizoen was winter.