Kort voor het overlijden van mijn moeder in juni 2000 heb ik haar een zelfgebreide wollen trui gegeven. Deze trui is bij het leegmaken van de ouderlijke woning bij mij terecht gekomen en heeft dus jaren in mijn kast gelegen.

Onlangs kwam ik hem weer tegen, niet mijn kleur, niet mijn maat. Wat doe je er dan mee?

Ik ben te rade gegaan bij mijn zus. Die herinnerde zich de trui en wilde hem wel graag hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen… mijn zus heeft maat 38/40, de originele trui was toch wel maat 46/48. Het paste echt niet.

Ik besloot de trui uit te halen en een nieuwe te breien voor mijn zus.

De trui was met dubbele draad gebreid. Ik startte met het maken van bollen met die dubbele draad. Er zaten nogal wat beschadigingen in de wol, dus de draden moesten gesplitst worden in de twee oorspronkelijke kleuren. Dat was nog een behoorlijke klus.

De wol was – door het lange liggen – wel heel krullerig geworden.
Eerst maar eens strengen maken.

De strengen heb ik één voor één overdwars om de strijkplank gelegd, met de stoomstrijker er een klein stukje boven, verdwenen alle krulletjes als sneeuw voor de zon.

Met behulp van de wolparaplu en de wolmolen heb ik van de oude wol weer prachtige bolletjes gemaakt. Nu kan het breien beginnen.

Helaas zitten er nogal wat dunne plekken en knoopjes in het gebruikte garen.
Er zijn een aantal manieren om een nieuwe draad aan het bestaande breiwerk toe te voegen. Normaal gesproken gebeurt dit zelden omdat je complete bollen hebt.
Bij deze wol is het om de haverklap raak.
In dit YouTube filmpje vond ik een heel goed bruikbare manier, die geen knoopjes heeft, nauwelijks een verdikking geeft en geen af te hechten draden of losse eindjes die moeten blijven hangen.
Je kan dan kiezen voor de Russian join of de Cheater’s braided join. Zelf heb ik de Cheater’s braided join gebruikt.